Sovyetler Birliği ve Amerikan uzay endüstrileri neredeyse benzer kökenlere ve amaçlara sahiptir. Orta menzilli ve kıtalararası füzelerin geliştirilmesi yalnızca kritik elektronik teknolojileri değil, aynı zamanda küçük yükleri yörüngeye taşımak için gerekli roketleri de sağlamaktadır.
1957‘de Sputnik, yalnızca yeni bir alanda Sovyet teknik liderliğin de değil aynı zamanda Sovyetler Birliği büyük füze geliştirme ve üretiminin kapasitesi kapsamını da işaret etmiştir. Bu liderlik insanlı uzay uçuşu çağında varlığını sürdürdü ve teknolojiye minimalist ama sofistike bir yaklaşım kullanarak uzay araçları ve uzay istasyonlarının öncü çağında da devam etmiştir.
Uzayın askeri kullanımında, Amerika Birleşik Devletleri ve Sovyetler Birliği hızla fotoğrafik keşiflere yöneldi. 200’den fazla kameralı uyduyu uçuran ABD Hava Kuvvetleri’nin Corona programı da dahil olmak üzere son derece başarılı programları, füze fırlatmalarını ve diğer etkinlikleri algılamak için yüksek çözünürlüklü görüntüleme sistemlerinin yanında kızılötesi sistemlerinde öncüsü olmuştur.
Toplanan veriler elektronik bir ortama aktarıldı. Programlar için geliştirilen teknikler, öncelikle atmosferik, hava durumu ve Dünya kaynakları araştırmaları için yeni hükümet ve ticari uzaktan algılama uygulamalarına çevrildi. 1958’de SCORE Projesi, ABD Hava Kuvvetleri ilk alçak yörüngeli iletişim uydusunu fırlatarak insan sesinin uzaydan aktarımını gerçekleştirilmiştir.
Amerikan yapımı Telestar1 uydusu 10 Temmuz 1962’de fırlatıldı ve ilk transatlantik televizyon sinyallerini iletti. (NASA)
1958’de Amerika Birleşik Devletleri’nde, Ulusal Havacılık Danışma Komitesi‘nin yerini Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi(NASA) aldı. Ardından, Mercury ilk insanlı uzay uçuşu programı başlatıldı. 1959’da, endüstrinin değişen doğasını yansıtmak için, ABD Uçak Sanayicileri Derneği (1919’da Amerikan sivil havacılığını teşvik etmek için Amerika Havacılık Ticaret Odası olarak kuruldu) adını Havacılık ve Uzay Sanayii Derneği (AIA) olarak değiştirilmiştir.
Bununla birlikte, Sovyetler Birliği insanlı uzay liderliğini korumaktaydı ve 12 Nisan 1961’de, Vostok 1‘deki pilot ve kozmonot Yury A. Gagarin, uzaydaki ilk insan olmak için Dünya’nın çevresinde tam bir yörüngesini tamamlamıştır. İki ay içinde, ABD Başkanı John F. Kennedy de hedefini duyurmuştur.
ABD, insanları Ay’a indirmek ve onları güvenli bir şekilde Dünya’ya geri döndürmek ve başarılı bir iniş yapmak için hazırlık olarak NASA, Mercury Projesi’nin ana yüklenicisi olan McDonnell Aircraft ile iki kişilik Gemini uzay aracı ve kurtarma projesini üstlendi. Böylece uzay programındaki rolünü genişletmiştir.
NASA, çok sayıdaki uzay merkezinde birçok şirket içi araştırma ve geliştirme projesi yürütmüştür. Sonraki uçuş için donanımının geliştirilmesi ve üretimiyle Apollo programı, Amerika Birleşik Devletleri’nin neredeyse her yerinde birkaç ana yüklenici ve ayrıntılı tedarikçi ağları tarafından gerçekleştirilmiştir.
Apollo Programı’nın detaylarını merak ediyorsanız diğer makalemize buradan kolayca erişebilirsiniz. Apollo Programı kapsamında Ay’da kaydedilmiş 4K Apollo 16 videosunu izlemek için buraya tıklayabilirsiniz.
